شهریور/۲
جاده
توی فرهنگ لغت ذهن من جاده و خاطره هم معنی ان...
به قول یه دوست مرور کردن خاطره ها وقتی شیرینه که با کسی که لحظه های مشترک
داشتی بشینی و بگی,یادش بخیر...
وقتی سرم رو چرخوندم سمت پنجره ماشین,به یاد خاطره ها,تنها چیزی که دیدم عکس خودم
بود توی شیشه...
-----------------
زندگیمو ورداشتم آوردم
خونه رو هم تحویل دادم
فکرشو نمی کردم ولی واقعن یه زندگی بود واسه خودش!!!
از همه بیشتر دلم واسه کارام وکتابام تنگ شده بود
کتاب که زیاد نداشتم اما همونا...زندگی کرده بودم باهاشون...
مسخ کافکا رو که دیدم کلی خندیدم:دی
کیف سی دیه عزیزم!نیاز حیاتی داشتم بهش!
چقد آشغال پاشغال جمع کرده بودم!!!
آخه ذره ذره مقواها و رنگا واسم حکم جونو داشت وقتی که فکرشو میکردم باید از تو اون
برهوت می زدم و می رفتم وسط شهر تا دوباره بخرم! جونم بالا میومد!!!
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن:کی باز حال اسباب کشی داره! 
-----------------
نوشته شده در تاریخ:۳۱/شهریورماه/۱۳۸۸
هیــــــــــــــسسسسسسسسس!
نگو تو دیگه چرا؟!!!!!
آره کم آوردم!!!!
هیچی نگو....
خوب میشم
خودم خوب میشم...............
الان فقط حال و هوای هواااااااااااااااار کشیدن دارم..........................!!!!!!!!!!
دلم می خواد اما نمیشه!!!
تا حالا دیدی کسی یواشکی هوار بکشه؟!
؟!
چه ابر تیره ای گرفته سینه ی تورا
که با هزار سال بارش شبانه روز هم
دل تو وا نمی شود................
نفس
سرم انگار یه پتکی خورده بود توش!
سنگینه سنگین!
تنها حسی که تو بدنم مونده بود تمام انرژیشو صرف این کرده بود که ذره ذره وجودمو از تو چشام هل بدن بیرون.....
تنها فکری که توی سرم میومدو میرفت با هر نفس.......این بود که نفس بکش.........نفس بکش..................نفس بکش......................نفس بکش..................نفس بکش...................نفس................نفس..................
می کشم........
حالا دیگه فقط نفس می کشم................فقط نفس می تونم بکشم................
ــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن:خداحافظ لالموونی!
(شایدفعلن,چون خیلی وقتا لالموونی بهترین و تنهاترین گزینه است!!!)
افسوس!
می گن خدا
همون خدایی که شما میگین....
میگن اگه میشکنه ,اگه اشکی پشت سرش می ده,واسه اینه که من یا تو بهش نزدیکتر بشیم!!!
چقــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدر مضحـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــک!!!
اگه لــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــه شی چی؟!!!
همون آدما......همون خدا......
به ریش من می خندین که چی؟!!!
نمیخوام حتی واسم افسوس بخوری یا فاتحه بخونی!!!
افسوس چی؟!!!
که آآآآآآآی چقد این آدم بی جنبه بود؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
من ادعای عشق کردم یا شماها می گین خدا از هفتاد تا مادر مهربونتره؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
آره بخندین....
ساده دلی من خندیدن داره!!!!!!!!!!!!که باور کردم حرفتونو!!!!!!!!!
آره افسوس بخورین......
واسه ساده دلی من افسوس بخورین!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
خودمم می خورم!
من خیلی چیزای دیگه هم می خورم!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
افطار
امشب افطارم رو با یک قطره اشک باز کردم
همین...
---------------
نوشته شده در تاریخ:۲۸/شهریورماه/۱۳۸۸
در کوچه سار شب
اینجا هم شده است عین قبرستان...
دلم گرفت
هرکس اینجا لوونه می کنه,حتمن نه شاید حرفی نگفته داره و دور و برش پره از گوش های کر...
شاید همزادی,همرازی...
نه, فقط بگذار بگویم,فریاد کنم...
هرچند این روزها آنقدر تهی و بی معنی ام که حرفی نمی ماند برای گفتن!
.......
درکوچه سار شب
درین سرای بی کسی کسی به در نمی زند
به دشت پر ملال ما پرنده پر نمی زند
یکی ز شب گرفتگان چراغ بر نمی کند
کسی به کوچه سار شب در سحر نمی زند
نشسته ام در انتظار این غبار بی سوار
دریغ کز شبی چنین سپیده سر نمی زند
گذرگهی ست پر ستم که اندرو به غیر غم
یکی صلای آشنا به رهگذر نمی زند
دل خراب من دگر خراب تر نمی شود
که خنجر غمت ازین خراب تر نمی زند
چه چشم پاسخ است ازین دریچه های بسته ات؟
برو که هیچ کس ندا به گوش کر نمی زند!
نه سایه دارم و نه بر بیفکنندم و سزاست
وگرنه بر درخت تر کسی تبر نمی زند
"هوشنگ ایتهاج"
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
پ.ن:عکس این مطلب توی آرشیو تصاویرم بود,نام عکاس رو به خاطر ندارم اما از سایت فتو.آی آر گرفتم!
چون عکس جز آثار هنری حساب می شد لازم دونستم این توضیح رو بدم!
پ.ن2:در ازدحام و هجوم کورسوهای نور هم...
دری گشوده نخواهد شد!
"من به نومیدی خود معتادم...!"
----------------
نوشته شده در تاریخ:۲۸/شهریورماه/۱۳۸۸
افطار
